یکی از پرمصرف‌ترین و اساسی‌ترین پلیمرهای مورد استفاده در دنیا پلی‌پروپیلن ( pp ) یک پلیمر ترموپلاستیک است که هم در شکل پلاستیک و هم در شکل الیاف استفاده می‌شود و ساختار آن n {CH2-CH(CH3)} است.
این پلیمر از پلیمریزاسیون پروپیلن در دما و فشار نسبتا ملایم و با استفاده از دو کاتالیست معروف زیگلر-ناتا و یا متالوسن ساخته می‌شود که کاتالیست زیگلر-ناتا کاربرد بیشتری دارد. کاتالیست زیگلر-ناتا پلیمری به صورت ایزوتاکتیک را تشکیل می‌دهد که می‌تواند تا 90 درصد متبلور شود.
پلیمر تولید شده از منومر پروپیلن به طور معمول در برابر حلال‌های شیمیایی، بازها و اسیدها مقاوم می‌باشد. اما به طور خاص استفاده از پلی‌پروپیلن در تولید ظروف بسته‌بندی و مایکروفری، رسیدن به شاخصه‌هایی همچون بهینه‌سازی وزن و کاهش شکنندگی در ساختار محصولات را میسر کرده است. ویژگی‌هایی که باعث دستیابی به موازنه مقاومت ضربه و سختی حتی در دماهای پایین و انعطاف‌پذیری محصولات شده‌اند. بنابراین پلی پروپیلن با پایداری حرارتی بالا و مقاومت شیمیایی خوب به طور گسترده در بسته‌بندی مواد غذایی و ظروف مایکروفری استفاده می‌شود و در تولید محصولاتی که علاوه بر ویژگی‌های فنی به ظاهری عالی نیاز دارند به دلیل خاصیت نوری شفاف مناسب است. از دیگر ویژگی‌های پلی‌پروپیلن می‌توان به مقاوم بودن در برابر رشد ترک محیطی، مقاومت در برابر بخار آب و رطوبت ، حساس بودن به حملات میکروبی مانند کپک و باکتری، پرداخت کاری نهایی مناسب محصولات، درخشندگی، دوام، چاپ پذيری بالا، قابليت شكل پذيری بالا، فرايند توليد نه چندان پيچيده و هزینه‌های کمتر اشاره کرد.
